قانون شماره ۷، شیر را تنها مصرف کنید
قانون طبیعت به این ترتیب است که نوزاد هر موجود زنده ای شیر را به تنهائی مینوشد. قطعا در اوائل زندگی پستانداران، 
هیچ چیز دیگری جز شیر مصرف نمیشود، بعد زمانی میرسد که علاوه بر شیر مواد غذائ دیگر را هم مصرف میکنند، اما آنها را با هم مخلوط و همزمان مصرف نمیکنند. بعد هم زمانی میرسد که از شیر گرفته شده و دیگر هرگز شیر مصرف نمیکنند. شیر غذای نوزادان است و بعد از اینکه نوزاد دیگر مجبور به مکیدن نیست، به شیر هم دیگر نیازی نیست. صنایع تولید شیر و سیستم پژشگی در گوش مردم خوانده اند که تا پایان عمر، روزانه به شیر نیاز دارند. ما هرگز از شیر گرفته نمیشویم و تا آخر عمر باید شیر بمکیم. این یک موضوع تبلیغاتی است و اصلا نیاز انسان را در نظر نگرفته است. شیر به دلیل دارا بودن پروتئین و چربی نمیتواند ترکیب صحیح با مواد غذائی دیگر داشته باشد. شاید تا اندازه ای با میوه های اسیدی ترکیب شود، اما به محض ورود به معده، اولین چیزی که اتفاق می افتد این است که شیر لخته میشود و به حالت تکه تکه در میآید. همین تکه ها اطراف مواد غذائی دیگر جمع شده و مانع مخلوط شدن آنها با شیره معده میشود. این باعث میشود که مواد غذائی دیگر هضم نشوند تا اینکه این تکه های لخته شده شیر هضم گردند. بنابراین قانون ترکیب صحیح مواد غذائی به ما میگوید که شیر را تنها مصرف کنید و با هیچ ماده غذائی دیگر در یک وعده همزمان مخلوط مصرف ننمائید. در دادن شیر به کودکان، ابتدا بهتر است به آنها یک وعده غذائی میوه داده شود و بعد از نیمساعت به آنها شیر داده شود. شیر نباید به کودکان با میوه داده شود، مگر با میوه های اسیدی
قانون شماره ۸، دسر
دسر بعد از غذا و معمولاً بعد از اینکه حسابی شکم از انواع مواد غذائی پر شده، مصرف میشود. دسر معمولا کیک، پودینگ، بستنی، میوه و غیره میباشد که ترکیب آن با هر بخش از مواد غذائی خورده شده صحیح نمیباشد. دسر به هیچ درد نمیخورد و نخوردنش توصیه میشود. تنها یک قانون میتوانیم در مورد دسر داشته باشیم و آن این است که از خوردن دسر پرهیز نمائید
